Zou je kort kunnen vertellen wie je bent en wat jouw rol is/was bij de club?
Ik ben Belinda Bos, 38 jaar en woonachtig in Hoofddorp. Ik heb van 2005 t/m 2015 bij de mooiste, leukste en gezelligste basketbalclub van Nederland gespeeld. Ik kom oorspronkelijk uit Bunschoten-Spakenburg en heb daardoor eerst bij BC Shooters gespeeld tot mijn 18e. Toen werd ik gevraagd door de toenmalige coach van Probuild Lions; Laki Lakner om in Landsmeer te komen spelen. Hier heb ik in 2015 mijn carrière afgesloten.
4 juni, het grote evenement in Landsmeer. Waar kijk je het meeste naar uit?
Om weer eens een balletje te gooien! Ik ben in 2015 eigenlijk ‘cold turkey’ gestopt. Ik was het plezier een beetje kwijtgeraakt doordat ik best veel knie blessures heb gehad en daardoor wel wat schade heb opgelopen. Ik speelde hierdoor altijd met pijn, waardoor het echt een opgave werd. Eigenlijk begon het tijdens de corona periode weer een beetje te kriebelen, dus ik gooi nu af en toe een balletje op een veldje. Maar een wedstrijdje heb ik dus al een hele tijd niet gespeeld. En om dat op 4 juni te doen met (oud) speelsters waar je vroeger tegenop keek en met speelsters waar je samen de ups en downs hebt meegemaakt…dat lijkt me heel leuk en gezellig.
Zou je jouw gevoel voor de Lions uit Landsmeer kunnen omschrijven?
Als ik aan de Lions denk, dan komt er een gevoel van trots en heel veel liefde naar boven. Trots dat ik bij zo een club heb mogen spelen. Voor mij is het 10 jaar lang echt mijn 2e familie geweest. Ik werkte fulltime en daarnaast was ik in de ICL te vinden. Nou moet ik zeggen dat Koen en Dennis van Sportcafe de Remise met hun vrouwen Diana en Ilse hier een groot aandeel in hebben gehad. Want ik heb de grootste lol gehad na de wedstrijden en trainingen aan de bar! Verder stond de organisatie en werd er veel voor ons geregeld. En uiteraard de supporters die er elke uit- en thuiswedstrijd waren. Ik krijg er nog steeds kippenvel van.
Wat was jouw mooiste moment tijdens jouw tijd bij de Lions?
Ik kan deze bijna niet beantwoorden aangezien we zoveel mooie momenten hebben beleefd. Maar als ik er dan toch maar 1 moet noemen is dat mijn eerste kampioenschap in 2007. De finale was toen nog een ‘Best of 7′ en de wedstrijd werd ook beslist in de 7e wedstrijd, een slijtageslag. We verloren toen op een zaterdag de 6e wedstrijd in en van Yellow Bike Den Helder, waardoor we de dag erna op zondag de 7e wedstrijd in Landsmeer moesten spelen. De ICL zat tot de nok toe vol en de hele sporthal kleurde geel en rood. Dat zijn toch wel de wedstrijden waar je het hele seizoen voor traint.
Wat wil je de nieuwe generatie Lions meegeven?
Geniet! Want voor je het weet is het voorbij. En de mogelijkheid om te basketballen met een groep getalenteerde speelsters bij een club met deze geschiedenis. Met meiden waarvoor je door het vuur gaat, die je 2e thuis worden en waar je lief en leed mee deelt. Koester dat! Want niet iedereen krijgt die kans!
Thanks voor alle prachtige kampioenschappen en mooie wedstrijden Belinda. We zien uit naar de wedstrijd van zaterdag om je weer eens te kunnen zien spelen!
